Stel je voor : Een witte bol wol die door de wereld rolt. Naar élk van ons. Die iedereen wereldwijd zachtjes met wat witte wollen draden omwikkelt en ons allemaal met elkaar verbindt. Zodat we uiteindelijk allemaal intens in één groot web van hoog gevoelige draden met elkaar verbonden raken. En dan, daardoor, een grotere bewustwording tegenover elkaar zouden voelen. Zou dat iets veroorzaken ? Zou dat dan de wereld mooier maken ? Eerlijker ? Liefdevoller ?

Als we zo’n oprechte verbondenheid zouden voelen en vandaaruit met respect en absolute eerlijkheid zouden denken en handelen tegenover alle anderen, dan zou dat toch ideaal gezien, een golf van herverdeling van rijkdom, een kentering in milieuvervuiling, een lichtpunt tegen onrecht, een ommekeer in hebzucht, meer empathie voor de vluchteling, een bescherming van de zwaksten, kunnen teweegbrengen, niet ? Want het zou ons toch minder egocentrisch en meer bewust in het leven doen staan. En voor zo’n grotere bewustwording begin je logisch gezien best bij jezelf, toch ?

‘A Little Glow in the Dark’ (Een Klein Lichtje in het Donker) is het eerste van een reeks werken, die ons meenemen aan een witte garendraad naar meer bewustwording, door ons op allerlei manieren meer verbonden te voelen. Een kunstproject waarvan A Little Glow in the Dark dus het eerste ‘kunstverhaal’ is : ‘Het ik-verhaal.’

Op vele manieren is de witte garendraad een metafoor. Allereerst voor ‘het leven’. Zie het even zo : Elk van ons krijgt bij de geboorte een witte bol garen toegestopt. Die bol is ons leven. Het leven als een witte garenbol, die énkel afrolt en nooit of nooit - zelfs niet voor één luttele seconde - terug op. De één krijgt een dikke bol toebedeeld, de ander een minder dikke. Eerlijkheid speelt hierbij geen rol. Wel of we iets moois breien van onze bol, voor onszelf, maar ook voor hen die we bij het afrollen tegenkomen en met wie we op een bijzondere manier verbonden raken.

A Little Glow in the Dark gaat over die intense verbondenheid tussen mensen. Het verhaal van een ‘ik’ figuur die tot bewustwording komt temidden van alle ‘jij’s’ rondom hem. Door zich meer en meer verbonden te voelen met anderen wordt ‘ik’s’ leven waardevoller. Een verhaal ook waarin tweehonderd kinderen uit de townships van Zuid-Afrika ‘toevallige’ maar prachtige aangrijpende acteurs werden. Waarin meer dan zestig kilometer wit breigaren symbool staan voor onze onderlinge verbondenheid. Een verhaal geschreven en verteld in een unieke taal. Een taal bestaande uit poëzie, fotografie, kunstwerkjes, droombrieven, een kort levensverhaal waarin elk van ons zich herkent, snippers van papier met boodschappen of speelse levenswijsheden die ons doen nadenken.

Het verhaal is vormgegeven en gebundeld in twee hoogwaardige kunstboeken : ‘Het Leven’ en ‘De Herinnering’. Samen opgeborgen in een handige box met de mooie boodschap ‘Jij en ik verbonden voor altijd.’ De box is zo een ultiem uniek cadeau voor iemand die je heel graag ziet of waar je je heel erg mee verbonden voelt.

De boeken zijn naast een uniek cadeau voor uzelf of voor een heel bijzonder iemand ook weer een stapje dichter bij het werkelijk worden van hun dromen.